آیا میکروب ها از فضا به زمین می آیند؟ - وبلاگ اخبار و رویدادها

به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها، دانشمندان با توجه به این موضوع، این احتمال را در نظر می گیرند که اگر میکروب های فرازمینی را به زمین بیاوریم، چه اتفاقی رخ خواهد داد.

اگرچه ایده وجود زندگی فرازمینی هنوز به اثبات نرسیده است، اما بسیاری از دانشمندان عقیده دارند که ممکن است در سیارات دیگر، حیات وجود داشته باشد و سفر های اکتشافی، آلودگی ها و میکروب هایی را به زمین وارد نمایند.

نگرانی در خصوص محافظت از زمین و فروپاشیدن آن همیشه وجود داشته است. برای جلوگیری از آلودگی زمین، روش های بسیاری مانند نگه داشتن فضانوردان در قرنطینه پس از سفر فضایی ارائه می شوند. این در حالی است که آژانس های فضایی در سراسر دنیا سعی دارند تا نمونه های بیشتری را از مقاصدی مانند سیارک های متفاوت، ماه و مریخ به زمین بیاورند.

دانشمندان با توجه به این موضوع، این احتمال را در نظر می گیرند که اگر میکروب های فرازمینی را به زمین بیاوریم، چه اتفاقی رخ خواهد داد.

دانشمندان در یک دوره، همه نمونه های غیرزمینی را به عنوان خطر های بالقوه زیستی در نظر گرفتند. ناسا فضانوردان ماموریت آپولو (Apollo) را پس از بازگشت به زمین قرنطینه کرد. هنگامی که این آژانس فضایی به آنالیز نمونه های جمع آوری شده از سطح ماه پرداخت و دریافت که در این نمونه ها حیات وجود ندارد، بسیاری از پروتکل های ایمنی را کنار گذاشت.

آنالیز های اجرا شده در خصوص مریخ نشان می دهند که احتمالا در گذشته مریخ، حیات وجود داشته است و امکان دارد که اکنون هم در مخازن زیر سطح این سیاره، حیات وجود داشته باشد. بدین ترتیب، ممکن است که ریزارگانیسم های زنده نیز در مریخ وجود داشته باشند و به همراه نمونه های جمع آوری شده از سطح این سیاره، به زمین راه پیدا نمایند.

با افزایش تعداد ماموریت ها، به احتیاط بیشتری احتیاج است. دانشمندان در آنالیز های اخیر، ریزارگانیسم هایی را یافته اند که می توانند در مکان های غیر میزبان نیز زنده بمانند.

حتی روی زمین نیز ممکن است که چنین اتفاقی رخ دهد. برای نمونه، ممکن است که گاهی در معادن طلای آفریقای جنوبی، حفاری صورت بگیرد و پس از حفاری درون یک صخره، ذخیره ای از آب به دست بیاید که سال ها در آنجا بوده است و میکروب هایی نیز در آن وجود دارند. اگر گرما و نور کافی برای این میکروب ها فراهم گردد، شاید بتوانند رشد نمایند و به زندگی خود ادامه دهند.

بسیاری از ماموریت هایی که برای آنالیز ماه و مریخ صورت می گیرند، با فرستادن فضاپیما ها به این نواحی انجام می شوند.

فضاپیما های مورد نظر، نمونه هایی از سنگ های ماه و مریخ را به زمین می آورند تا مورد آنالیز قرار بگیرند. ممکن است که این نمونه ها، حامل همراهان فرازمینی باشند و آن ها را به محیط زمین وارد نمایند. بنابراین، ضروری است تا قوانین و سیاست هایی وجود داشته باشند تا جلوی ورود میکروب های احتمالی را به زمین بگیرند.

ناسا می تواند برای این طرح های آزمایشی، نگاهی به گذشته خود داشته باشد. هنگامی که فضانوردان آپولو از سطح ماه بازگشتند، لباس فضایی آن ها در گرد و غبار ماه پوشیده شده بود. ناسا در حال حاضر نیز باید ترکیبات موجود در نمونه های جمع آوری شده از ماه را مورد آنالیز قرار دهد تا ذراتی را که خطر بالقوه ای برای سلامت انسان به شمار می فرایند، شناسایی کند.

آزمایشگاه هایی که قرار است برای آنالیز این نمونه ها ساخته شوند، باید محدودیت ها و پروتکل های خاصی را در نظر بگیرند و طراحان در ساخت این آزمایشگاه ها باید پیشرفته ترین آزمایشگاه ها را در نظر داشته باشند.

برنامه ساخت چنین تجهیزاتی در دست اقدام است، اما مانند سایر برنامه های مربوط به فضا، به سال ها زمان احتیاج دارد تا به نتیجه برسد و هنوز باید مورد آنالیز قرار بگیرد. در هر حال، وجود محدودیت ها نباید موجب نگرانی گردد. آژانس های فضایی سعی دارند که این کار را با احتیاط فراوان انجام دهند، اما دلیل این احتیاط، ترس از تصرف زمین توسط میکروب های فضایی نیست، زیرا هنوز شواهد علمی قابل توجهی در خصوص این موضوع وجود ندارد.

تجهیزاتی که طی سفر اکتشافی به فضا فرستاده شده اند نیز باید به دقت ضدعفونی شوند تا آلودگی های احتمالی را به زمین وارد ننمایند. متخصصان باید اطمینان حاصل نمایند که همه آلودگی های بیولوژیکی به طور کامل پاکسازی شده اند.

آژانس های فضایی سراسر دنیا از جمله ناسا و آژانس فضایی اروپا با یکدیگر همکاری می نمایند تا آزمایشگاه های ایمنی جدیدی بسازند که به محافظت از زمین در برابر هرگونه میکروب احتمالی که شاید طی ماموریت های فضایی به زمین وارد شوند، یاری نمایند.

این آزمایشگاه ها، پروتکل های ایمنی و فناوری های مورد استفاده آزمایشگاه های ویژه را در بر دارند که معمولا برای پیشگیری از شیوع بیماری های عفونی مانند ابولا و کووید-19 به کار گرفته می شوند. همچنین این آزمایشگاه ها، تجهیزات موسوم به اتاق تمیز (Cleanroom) را نیز شامل می شوند.

اتاق تمیز، به محیطی گفته می گردد که برای پژوهش های علمی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و میزان آلاینده های زیست محیطی آن، بسیار پایین تر از اندازه معمول آلاینده ها در یک فضای بسته است.

محافظت از سیاره (Planetary protection)، علمی است که پیرامون محافظت از اجرام منظومه شمسی در برابر آلودگی های زمین و محافظت از زمین در برابر شکل های احتمالی حیات ساکن در سایر اجرام مطرح می گردد.

بخش محافظت از سیاره در ناسا، با به کارگیری و توسعه برنامه هایی که برای محافظت از زمین و محیط های اکتشافی انجام می شوند، اکتشاف در منظومه شمسی را ارتقا می بخشد. سیاست ها و پروتکل های محافظت از سیاره، اکتشافات علمی ایمن را تضمین می نمایند.

این سیاست ها با هدف اطمینان از کنترل آلودگی دیگر سیارات توسط ارگانیسم های زمینی که به واسطه فضاپیما به آن وارد می شوند و همچنین پیشگیری از عواقب ورود آلودگی و ارگانیسم های احتمالی از سیارات دیگر به زمین صورت می گیرند.

آلودگی بین سیاره ای (Interplanetary contamination)، به آلودگی های زیستی گفته می گردد که به واسطه اکتشافات فضایی و ورود فضاپیما ها به سیارات وارد می شوند.

در موضوع آلودگی بین سیاره ای، تمرکز اصلی بر زندگی میکروبی و گونه های مهاجم بالقوه است که امکان دارد طی ماموریت ها، به همراه فضانوردان یا نمونه های جمع آوری شده به زمین بیایند.

اگرچه تا به امروز نمونه ای از حیات فرازمینی کشف نشده است، اما امکان دارد که چندین مکان خارج از زمین وجود داشته باشند که حیات میکروبی را شامل شوند و رشد میکروب ها در آن ها امکان پذیر باشد. اگر حیات فرازمینی وجود داشته باشد، می تواند با نمونه های جمع آوری شده به زمین وارد گردد و توانایی آلوده کردن زمین را نیز خواهد داشت. این موضوع، نگرانی هایی را در خصوص سفر های اکتشافی فضایی به همراه دارد.