8 استراتژی مهم برای رفتار با بچه ها حساس - وبلاگ اخبار و رویدادها

به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها، نظم و انضباط در فرزندپروی بسیار مهم است؛ اما اگر کودک حساسی داشته باشید، ممکن است در برخورد با او دچار مشکل شوید. بچه ها حساس به راحتی تحت تأثیر احساسات قرار می گیرند و گریه می کنند، چون همیشه نگران پیش آمدن یک مشکل هستند و به اطمینان خاطر زیادی نیاز دارند. همچنین درک عمیقی از احساسات مختلف دارند، یعنی به احتمال زیاد بیش از حد هیجان زده یا خشمگین می شوند یا به شدت می ترسند.

بعضی از بچه ها نه تنها از نظر عاطفی حساس هستند، بلکه نسبت به هر محرک بیرونی که آن ها را تحریک کند واکنش نشان می دهند. برای مثال، صدای بلند یا نور شدید باعث برانگیخته شدن احساسات آن ها می شود. به علاوه، ممکن است از جمعیت زیاد بترسند و به سختی با تغییرات کنار بیایند. درنتیجه، این بچه ها برای امتحان کردن چیزهای نو مردد هستند و وقتی سایر بچه ها از آن ها با عنوان بچه ای که زیاد گریه می کند یا بچه ای که به راحتی عصبانی می شود نام می برند، در تعامل با همسالان شان دچار مشل می شوند.

وجود قوانین سخت ممکن است به بعضی از بچه ها کمک کند که رفتار خود را کنترل کنند، اما سختگیری بیش از حد احتمالاً مسائل زیادی را برای بچه ها حساس ایجاد می کند. به همین دلیل، مهم است که راه چارههای تربیتی صحیح را برای راهنمایی چنین بچه های یاد بگیرید.

اولین قدم برای رفتار درست با بچه ها حساس این است که بدانید آن ها دچار اختلال یا مشکل نیستند. در حقیقت، یک کودک حساس می تواند یکی از مهربان ترین و دلسوزترین بچه هایی باشد که در طول زندگی خود با او ملاقات می کنید. اما وقتی پای نظم و انضباط به میان می آید، تربیت کودک حساس ممکن است برای والدین چالش برانگیز باشد. استراتژی های انضباطی زیر به شما کمک می کنند که با فرزند حساس خود رفتار درستی داشته باشید.

1. حساسیت فرزندتان را بپذیرید

اگر کودک شما حساس است، سعی نکنید خلق و خوی او را تغییر دهید؛ بلکه او را همان طور که هست بپذیرید و بر استعدادها و نقاط قوتش تاکید کنید. درک کنید که گاهی اوقات چیزی که برای سایر بچه ها آسان است، احتمال دارد برای یک کودک حساس بسیار سخت به نظر برسد.

به جای اینکه کودک را از تجربه های نو محروم کنید، روی آموزش او تمرکز کنید تا نحوه برخورد با هیجانات خود را یاد بگیرد. وقتی در رابطه با فرزندتان احساس ناامیدی می کنید، به خاطر داشته باشید که بچه ها حساس با دیگران بسیار مهربان هستند.

2. زمینه استراحت و آرامش او را فراهم کنید

غالباً بچه ها حساس از شلوغی جمعیت، نور زیاد و محیط پرهرج و مرج هراس دارند. بنابراین، مهم است که از برنامه ریزی بیش از حد برای کودک خودداری کرده و فعالیت های فوق برنامه را محدود کنید. در عوض، سعی کنید مکان مناسبی برای استراحت او در نظر بگیرید، به طوری که کودک احساس امنیت کرده و آرام شود.

همچنین می توانید یک گوشه امن برای فعالیت های آرامش بخش نظیر رنگ آمیزی، گوش دادن به موسیقی یا خواندن کتاب ایجاد کنید. کودک را تشویق کنید که هر وقت احساس ناراحتی کرد با این روش ها خودش را آرام کند. کمی استراحت و انجام فعالیت های آرامش بخش می تواند کودک حساس شما را دوباره شارژ کرده و انرژی او را برگرداند.

3. محدودیت ها را تعیین کنید

ممکن است گاهی اوقات برای جلوگیری از ناراحتی کودک حساس خود از یک سری قوانین یا محدودیت ها چشم پوشی کنید، اما به یاد داشته باشید که این کار در درازمدت به نفع او نیست. اگرچه مهم است که انعطاف پذیر باشید، اما نظم و انضباط به کودک یاد می دهد که چگونه در دوران بزرگسالی مسؤولیت پذیر باشد. اگر شیوه تربیتی شما سهل انگارانه باشد و در برخورد با کودک تمام قوانین را کنار بگذارید، او برای مواجهه با دنیای واقعی آماده نخواهد شد.

هنگامی که از نظم و انضباط چشم پوشی می کنید، فرصت یادگیری و رشد را از کودک حساس خود می گیرید؛ چون او باید پیامد اعمالش را تجربه کند. پس فرزندتان را به خاطر زیر پا گذاشتن قوانین مورد بازخواست قرار دهید، فقط سعی کنید این کار را با ملایمت انجام دهید.

4. تلاش های او را تحسین کنید

بچه ها حساس به تشویق زیادی نیاز دارند. پس حتی زمانی که فرزندتان پیروز نیست، تلاش های او را ستایش کنید. فقط به خاطر داشته باشید که تشویق بی دلیل باعث کاهش عزت نفس کودک می شود و بهتر است به طور متناوب و نه همیشگی از تلاش های او تقدیر کنید. ممکن است تشویق شما بابت کاری که هر کودک دیگری هم قادر به انجام آن است، تأثیر منفی روی فرزندتان داشته باشد.

ستایش کودک باید صرف نظر از نتیجه به خاطر کارهایی باشد که انجام می دهد. به عنوان مثال وقتی می گویید من تلاش تو را برای یادگیری ریاضیات دوست دارم، به کودک نشان می دهید که برای سخت کوشی و تلاشش ارزش قائل هستید، حتی اگر در انتها نمره مطلوبی نگیرد.

علاوه بر این وقتی فرزندتان حقیقت را می گوید، او را تحسین کنید. بچه ها حساس معمولاً برای رهایی از دردسر دروغ می گویند. بنابراین مهم است که او را به خاطر صادق بودن تحسین کنید تا دوباره این کار را تکرار کند.

همچنین به یاد داشته باشید که بچه ها حساس اغلب بسیار دلسوز و مهربان هستند. وقتی فرزندتان احساسات دیگران را تشخیص می دهد، او را تحسین کنید. با این کار به او یاد می دهید که مهربانی با دیگران و توجه به احساسات آن ها مهم است.

5. به او پاداش بدهید

بچه ها حساس گاهی اوقات که به دردسر می افتند، احساس بدی پیدا می کنند. در این شرایط صرفاً تغییر نحوه بیان کلمات می تواند این احساس ناخوشایند را به احساس خوبی تبدیل کند. برای مثال به جای اینکه بگویید تا شام نخوری از دسر خبری نیست، بگویید اگر شام بخوری، می توانی از خوردن درس لذت ببری.

ایجاد یک سیستم رسمی پاداش به بچه ها کمک می کند که به نقاط عطف خود توجه کرده و رفتارشان را تغییر دهند. فقط به یاد داشته باشید که گاهی اوقات اگر کودک حساس پاداش دریافت نکند، ممکن است احساس خیلی بدی داشته باشد. یادآوری های مفیدی مثل فردا می توانی دوباره امتحان کنی می تواند این احساس بد را برطرف کند. اگر با یک کودک حساس زندگی می کنید، زمان بگذارید و به روش های مختلف صحبت کردن با او فکر کنید تا اوضاع بدتر نشود.

6. نحوه بیان احساسات را آموزش دهید

بچه ها حساس باید یاد بگیرند که چگونه احساسات خود را به زبان بیاورند و با آن ها کنار بیایند. بنابراین، به فرزندتان نحوه شناسایی احساسات ناخوشایند و روش های قابل قبول برای مواجهه با آن ها را بیاموزید.

بچه ها حساس اغلب با رفتارهای خود به والدین نشان می دهند که چه احساسی دارند. به فرزندتان یاد بدهید که چگونه احساسات خود را با کلمات بیان کند و روی آن ها نام بگذارد. با این کار هم او با شما ارتباط بهتری برقرار می کند و هم شما راحت تر می توانید احساساتش را درک کنید.

7. مهارت حل مسئله را آموزش دهید

معمولاً بچه ها حساس تحت تأثیر موقعیت ها قرار می گیرند و ممکن است ندانند چگونه واکنش نشان دهند. در این شرایط، مهم است که بتوانند با پیدا کردن راه چاره استرس و اضطراب خود را برطرف کنند. بنابراین، والدین باید مهارت های حل مسئله را به آن ها یاد بدهند.

آموزش مهارت حل مسئله می تواند تفاوت بزرگی در زندگی روزمره یک کودک حساس ایجاد کند. فرزند خود را با دستورالعمل های گام به گام برای مقابله با مسائل آشنا کنید و به او برای رسیدگی به موقعیت های سخت و ناراحت کننده اعتماد به نفس بدهید.

8. با روش های منطقی کودک را از پیامد کارهایش آگاه کنید

بچه ها حساس هم باید مثل سایر بچه ها با عواقب منفی کارهایشان روبه رو شوند. فقط به این دلیل که کودک گریه می کند یا احساس بدی دارد نباید از پیامد کارش فرار کند. بنابراین باید مطمئن باشید که وقتی فرزندتان قوانین را زیر پا می گذارد، برخورد مناسبی با او دارید. این کار به کودک کمک می کند که درس های ارزشمند زندگی را بیاموزد.

رفتاری که با کودک می شود باید به جای تنبیه، بر نظم و انضباط متمرکز باشد. علاوه بر این، مراقب باشید که در این کار زیاده روی نکرده و آن را با ملایمت انجام دهید. لازم نیست برای اینکه کودک متوجه منظور شما شود، با صدای بلند با او صحبت کنید یا سرش داد بزنید.

کلام انتهای

نحوه تربیت بچه ها حساس می تواند چالش برانگیز باشد. بعضی از والدین ممکن است از یک سری قوانین انضباطی در رابطه با فرزندشان چشم پوشی کنند تا احساسات ناخوشایند او و رفتارهای مرتبط با این احساسات را کاهش دهند. با این حال، ما می دانیم که نظم و انضباط یک امر حیاتی است که فرد را برای مواجهه با دنیای واقعی در دوران بزرگسالی آماده می کند. رعایت راه چارههای فوق هم مسائل عاطفی بچه ها حساس را از بین می برد و هم به آن ها کمک می کند که از مزایای نظم و انضباط بهره مند شوند.

منبع: verywellfamily