نخستین برداشت دی ان ای از هوا - وبلاگ اخبار و رویدادها

به گزارش وبلاگ اخبار و رویدادها، دانشمندان در روشی که می تواند به درک بهتر انتقال بیماری هایی مانند کووید-19 کمک شایانی کند، برای اولین بار توانستند دی ان ای حیوانات را از هوا جمع آوری کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، دانشمندان برای نخستین بار پیروز به جمع آوری دی ان ای محیطی (eDNA) از هوا شدند. این عمل که هنوز در مراحل اولیه خود واقع شده است، می تواند انقلابی در پزشکی قانونی، انسان شناسی و حتی طب و داروسازی ایجاد کند.

دانشمندان ابتدا نمونه هایی از هوا را در اتاقی که یک موش صحرایی برهنه در آن قرار داشت، گرفتند و نشان دادند که نمونه برداری دی ان ای هوایی (airDNA) می تواند دی ان ای موش صحرایی برهنه را با پیروزیت تشخیص دهد.

موش صحرایی برهنه با نام علمی Heterocephalus glaber نام یک گونه از تیره موش های آفریقایی است. این جونده در شرق آفریقا زندگی می کند. موش صحرایی برهنه در سال 1842 میلادی توسط ادوارد روپل توصیف علمی شد. وزن این گونه 30 تا 35 گرم است.

دانشمندان همچنین دی. ان. ای انسان را در نمونه های هوا مشاهده کردند. آن ها در ابتدا حدس می زدند که این ممکن است به دلیل آلودگی محیط باشد. با این حال با انجام تحقیقات بیشتر به این نتیجه رسیدند که ماده ژنتیکی انسان از منبع اصلی خود دور می شود و در هوا پخش می شود.

دکتر الیزابت کلر مدرس ارشد دانشگاه کوئین مری لندن و نویسنده اصلی این تحقیق گفت: استفاده از دی ان ای محیطی به یکی از موضوعات مورد علاقه روزافزون جامعه علمی به ویژه برای بوم شناسان یا متخصصان حفاظت از محیط زیست تبدیل شده است که به دنبال روش های کارآمد و غیرتهاجمی برای نظارت بر محیط زیست هستند. در اینجا ما اولین شواهد منتشر شده را ارائه می دهیم که نشان می دهد دی ان ای محیطی (eDNA) حیوانات می تواند از هوا جمع آوری شود و فرصت های بیشتری برای تحقیق در مورد جوامع حیوانی در محیط های با دسترسی سخت مانند غارها و گودال ها فراهم کند.

محققان اکنون با شرکای این صنعت همکاری می کنند تا برخی از کاربردهای بالقوه این فناوری را زنده کنند.

کلر در ادامه توضیح داد که این روش می تواند به محققان در درک بهتر انتقال بیماری های قابل انتقال از طریق هوا مانند کووید-19 کمک کند.

وی گفت: در حال حاضر رهکردهای رعایت فاصله اجتماعی نشان می دهد که ذرات ویروس کرونا می توانند در هوا حرکت کنند، اکنون ما با استفاده از این روش می توانیم از هوا نمونه گیری کرده و شواهد واقعی را برای حمایت از چنین دستورالعمل هایی جمع آوری کنیم.

این مطالعه در مجله PeerJ منتشر شده است.